හිරු ගිම් නිවන්නට
සයනය සොයත්දී.........
සඳ මෙහෙ අරඹමින්
සුදු වැලි කඳු මතින්
ඉටිපහන් තරු දිළෙන
සුසානයේ ...................
යැදුම් ගීතිකා රාවයන් ,
පාව යත්දී..
මද නලෙහි මුහු වී...............
දිවගියා නෙතු යුග,
ඔබ මොබ................
සෘජුව නැගෙනා
සෙල් මුවා කුරුසත්...
ඇදව අව පැහැව
දැව මුවා කුරුසත්....
එක පෙලෙහි සිටිනා
උස් පහත් නොතකා....................
සෙමෙන් දිවි ගෙවා
නිසි කල්හි නිවි ගිය,
ජීවිත.................
නොකල්හි නිමාවූ
රලු පරලු ජීවිත..................
මම දුටිමි නෙතු අඟින්.....
සැතපෙනායුරු එකම ගැඹුරින්................
දුහුවිල්ලෙන් සැදුනු,
දුහුවිල්ලට මුසු වන.........
ජීවිතය,
පවින් පුරවනු මන්ද ...........
මේ අප............
නැටුවත්
ReplyDeleteනෙක විද
වන්නම්
උරුමය එයයි
අප කාටත්
පැමිණි විටක
හොරාව...
අකමැති
වුවත්
යන්නට
මම නම්
ලක ලෑස්තියි
දැන් වුවත්....