සෙනෙහස කෙතකි............

සෙනහස කෙතකි,
සරු අස්වනු පූදින්නට...
මවනා මුත් නෙලනු නොහැකි මායාවේ....
විරහව කෙම් බිමකි..

නෙතු කදුලෑල් වියලාලන,
රුදුරු දූලි හැමු බිහිසුනු කතරෙ....
වෙහෙසෙනා මුත්...........
වතක් නොමැතිව,

මවනු නොහැකිව,

සිහින සිරවී මා සිත් රූ ලොවෙ.........
රෑ අහස එලෙසමයි
කෙතට නැගෙනා.....

කෙම් බිමෙහි මැවෙනා.....
 තනි තරුවෙ ................

මං දක්වලනු මැන ඉදිරියේ..