වීදෝ නුඹ හිසට
උඩු අහස නිල් වියන,
වීදෝ නුඹ පයට
පාවඩය………………
කලු වනින් වසා ගත්
ගෙන්දගම් දූලි විසිරුනු
මහපොළොව,
සයනයද දිවා කල
හස පෙඳ පුලුන් දැවටු
කඩදාසි ඇතිරිල්ල ඇතිරූ ……….
පියාණන් රියසක,
සරි කෙරුව බඩ වියත
බඩු මුට්ටු පිටි මුට්ට
මහ බරක් පටවගෙන
චිරි චිරිය හඬ නගන්
දෙබෑ කරමින් දිව්ව ,
මඩ පැහැති කිරි සයුර…………..
සිප් හළද මේ නුවර ,
සියොළඟ'හි විෂ සරන
ඔද තෙදැති රුපු සරන
අයනු ආයනු රාව නොනැගෙන
කිසිදාක නොපැමිණි ,
සාම අමර ලා සල් මල සොයා………………
No comments:
Post a Comment